Głogów
Lekkomyślni właściciele czy wściekłe psy?

W piątek pies, biegający luzem i bez kagańca, zaatakował na klatce schodowej 8 – letniego chłopca. Ugryzł go w nogę. - Sytuacja ta była bardzo stresująca dla dziecka – podkreśla Bogdan Kaleta, rzecznik prasowy KPP w Głogowie. - Co więcej okazało się, ze opiekunka psa, 58 – letnia kobieta, jest nietrzeźwa. Badanie alkomatem wykazało 2,72 promila alkoholu. Właścicielka psa zachowywała się agresywnie wobec interweniujących policjantów. Została przewieziona do izby wytrzeźwień.

Dzień później amstaf, którego właściciel nie zdołał upilnować, pogryzł innego psa. W wyniku urazu doszło do porażenia nerwu. Teraz jest sparaliżowany.

To ręka trzyma smycz

– Odpowiada zawsze ten, kto trzyma psa – rozpoczął swoje tłumaczenia. – O tym stanowi dokładnie art. 77 Kodeksu Wykroczeń, w którym przedmiotem ochrony jest bezpieczeństwo osób i mienia, a także innych zwierząt niż te trzymane, przez niezachowanie zwykłych lub nakazowych środków trzymania zwierzęcia. W omawianym przepisie chodzi o panowanie nad zwierzęciem w stopniu gwarantującym bezpieczeństwo w miejscu publicznym. Mówiąc o środkach ostrożności przy trzymaniu zwierząt, ustawodawca podzielił je na zwykłe i nakazane. Zwykłe środki ostrożności to takie, które wynikają ze zdrowego rozsądku, są oparte na powszechnym doświadczeniu i zwyczaju. Mówiąc o nakazanych środkach ostrożności, mamy na myśli te, które wynikają z obowiązujących przepisów.

Zgodnie z wykładnią stosowaną przez sądy dopuszcza się więc spuszczanie psa ze smyczy w miejscu odosobnionym, w którym nikomu lub niczemu nie będą zagrażać. - Spełnienie tego warunku (panowania nad zwierzęciem w stopniu gwarantującym bezpieczeństwo miejscu publicznym) w ramach zwykłych środków ostrożności nie wymaga np. spacerowania z psem znajdującym się na smyczy lub w kagańcu – uściśla rzecznik. - Chodzi w szczególności o doskonałe poznanie psychiki psa i uzyskanie bezwzględnego posłuszeństwa. Nie można bowiem wyobrazić sobie, że prowadzenie na smyczy i w kagańcu wilczarza irlandzkiego (ważącego 85 kg, wysokości 110 cm w kłębie) zapewni bezpieczeństwo. Jeżeli bowiem pies tej rasy miałby skłonności do agresywnego zachowania, to nie ma człowieka tak mocnego, który mógłby go utrzymać. Tymczasem psy tej rasy są wyjątkowo łagodne i wykazują skłonności opiekuńcze zarówno w odniesieniu do ludzi, jak i zwierząt, i nigdy same pierwsze nie atakują. Nie popełnia zatem wykroczenia z tego przepisu osoba, która znając psychikę swojego czworonożnego przyjaciela, prowadzi go w miejscu publicznym bez smyczy kagańca Inaczej wygląda sprawa w kwestii niezachowania nakazanych środków ostrożności. Nie budzi najmniejszych wątpliwości, że pies niebędący wprawdzie na tej liście, ale wykazujący agresywność (np. rzucający się na inne zwierzęta), powinien być prowadzony w kagańcu i na smyczy. Tak jak 11 ras psów, znajdujących się na liście ras niebezpiecznych.

Pójdzie na obserwację?

Policjanci sprawdzają, czy pies, który pogryzł ośmiolatka, miał odpowiednie szczepienia. Przypomnijmy, że coroczne szczepienie psów przeciwko wściekliźnie jest w Polsce obowiązkowe, a właściciele, którzy tego nie przestrzegają, podlegają stosownej karze określonej przepisami.

Jeśli pies nie będzie ich posiadał, może zostać skierowany przez powiatowego lekarza weterynarii na obserwację. – Do 2005 roku, każdy pies, który pogryzł człowieka, poddawany zostawał dziesięciodniowej obserwacji w celu wykluczenia wścieklizny – tłumaczy Krzysztof Niementowski, Powiatowy Lekarz Weterynarii we Wrocławiu.

Zmiany w przepisach spowodowały jednak, że obserwacja nie jest obowiązkowa. - Obecnie pod uwagę brane są zaświadczenia o aktualnych szczepieniach, fizjologiczne zachowania psa, jego ewentualne kontakty z dzikimi zwierzętami – wylicza Ireneusz Szulc, Wojewódzki Inspektor Weterynarii ds. Chorób Zakaźnych. W przypadku stwierdzenia braku podstaw do podjęcia obserwacji, rola urzędowego lekarza weterynarii dobiega końca.

Jednak sprawa nie musi się na tym skończyć dla samego właściciela. Na żądanie pogryzionego, który będzie domagał się potwierdzenia stanu zdrowia psa na piśmie, właściciel będzie musiał oddać psa na obserwację, za którą słono zapłaci. - To już jest sprawa między poszkodowanym a właścicielem zwierzęcia – wyjaśnia Niementowski. – Nie dotyczy ona zagrożenia wścieklizną, więc pozostaje poza naszym wpływem.

Niestety nie ma przepisów regulujących dokładne postępowanie weterynarzy, leczących psy – agresorów, które rzuciły się inne czworonogi.