Podkre¶la siê, ¿e problem nie dotyka ma³ego odsetka spo³eczeñstwa ale kilka – kilkana¶cie milionów rodaków. Tymczasem wci±¿ nie znamy faktycznego stanu technicznego polskich zasobów wielkop³ytowych, a w doniesieniach na ten temat mity wci±¿ góruj± nad faktami.
Z danych zebranych podczas Narodowego Spisu Powszechnego przeprowadzonego w 2011 r. wynika, ¿e budynki datowane na okres miêdzy 1945 a 1989 r. stanowi± dominuj±c± kategoriê w ca³ym zasobie mieszkaniowym. Je¶li chodzi o ca³± Polskê, jest to 56% zasobu. W przypadku województw tzw. ¶ciany wschodniej udzia³ zasobów z czasów PRL siêga 70%. Mo¿na zatem przyj±æ, ¿e tzw. problem wielkiej p³yty dotyczy poka¼nej czê¶ci polskiego spo³eczeñstwa. Sejmowa Komisja Infrastruktury szacuje, ¿e takich osób jest w naszym kraju oko³o 10,5 – 11 milionów.
Zasób wielkop³ytowy nie zawsze stanowi wymuszon± okoliczno¶ciami ¿yciowymi konieczno¶æ. W poprzednim systemie mieszkania otrzymywali¶my na podstawie tzn. przydzia³u, ale nie to jest powodem, ¿e mieszkañcy wielkiej p³yty nie zawsze chc± siê przeprowadzaæ do nowszego zasobu. Podstawow± zalet± wielkop³ytowego budownictwa jest lokalizacja na obszarach dobrze skomunikowanych z pozosta³ymi czê¶ciami miast i z dobrze rozwiniêt± infrastruktur± spo³eczn± i handlow±. Jest to du¿y plus zw³aszcza w porównaniu do najnowszych, dopiero powstaj±cych osiedli, które czêsto ju¿ po ukoñczeniu samych budynków i wprowadzeniu siê pierwszych mieszkañców nie s± wstanie zaoferowaæ odpowiedniej liczby sklepów, szkó³ itp. Poza tym na starszych osiedlach zwykle jest wiêcej przestrzeni - zw³aszcza miêdzy budynkami, zieleñ jest dobrze zagospodarowana, a nierzadko w pobli¿u znajduj± siê równie¿ tereny rekreacyjne.
¯ywotno¶æ budownictwa wielkop³ytowego pierwotnie szacowano na oko³o 60-70 lat. Okres ten mo¿na by znacznie wyd³u¿yæ pod warunkiem regularnie i racjonalnie prowadzonej gospodarki remontowej. Problemem w przypadku polskiego budownictwa wielkop³ytowego jest brak wiarygodnych danych na temat faktycznego stanu technicznego zasobu. Tymczasem ów stan to kwestia bardzo indywidualna i ka¿dorazowo przypisana do konkretnego budynku, a sam wiek budynku to informacja jedynie pomocnicza.
Nale¿y zatem poprzeæ apel Sejmowej Komisji Infrastruktury, która w lutowym dezyderacie zaapelowa³a do Prezesa Rady Ministrów o przeprowadzenie ogólnopolskiego bezinwazyjnego badania stanu technicznego budynków wielkop³ytowych. Chodzi zw³aszcza o zbadanie stanu po³±czeñ konstrukcyjnych pomiêdzy elementami prefabrykowanymi. Dopiero kompleksowe badanie w formie ogólnopolskiego projektu da³oby wiarygodn± odpowied¼ na ile tzw. problem wielkiej p³yty jest realny, a na ile stanowi jedynie katastroficzn± wizjê opart± o teoretyczne wyliczenia.