Tym bardziej, ¿e maj± ³agodne usposobienie i do¶æ szybko daj± siê oswoiæ, co nie oznacza jednak ³atwej hodowli. Do¶wiadczenie pokazuje, ¿e nawet 80% fenków, trzymanych w domach umiera po kilku miesi±cach niewoli.
Nie dajmy siê zwie¶æ „s³odkiej mordce”, fenki nie s± zwierzêtami domowymi. Dlaczego? Po pierwsze znajduj± siê w II za³±czniku do Konwencji Waszyngtoñskiej (CITES), reguluj±cej handel gatunkami ro¶lin i zwierz±t, któr± ratyfikowa³o niemal 200 pañstw z ca³ego ¶wiata, w tym Polska. Zgodnie z zapisami konwencji handel fenkami dozwolony jest tylko i wy³±cznie na podstawie zezwoleñ, co pozwala kontrolowaæ populacjê i obni¿a ryzyko wyginiêcia tego gatunku w naturze. Po drugie, fenki s± bardzo p³ochliwe i równie¿ poza naturalnym ¶rodowiskiem przejawiaj± typowe cechy psowatych jak ustalanie hierarchii stada i dominacja jednego osobnika. W konsekwencji toleruj± zazwyczaj jednego opiekuna. Po trzecie, trzymaj±c je w domu musimy liczyæ siê ze znakowaniem terenu moczem, który jest bardzo niemi³y w zapachu i trudny do usuniêcia. Po czwarte, wymagaj± do¶æ specyficznej diety, której zapewnienie równa siê wiele zachodu i ¶rodków np. w naturalnym ¶rodowisku ich pokarm bazuje na trudnych do zdobycia w Europie bezkrêgowcach.
W konsekwencji wiêkszo¶æ osób, które w mniej lub bardziej legalny sposób kupi³o fenki, w krótkim czasie decyduje siê je oddaæ do najbli¿szego ogrodu zoologicznego. Najlepszym dowodem na to, ¿e zosta³y one bardzo skrzywdzone jest fakt, ¿e zaledwie 2 spo¶ród kilkudziesiêciu fenków przyjêtych przez ogrody zoologiczne od osób prywatnych przyst±pi³o do rozrodu. Osobniki przekazane przez prywatne osoby do zoo,padaj± najczê¶ciej z powodu nieodwracalnych zmian nerek i ¶ledziony jako efektu nieodpowiedniej diety.
We wroc³awskim zoo fenki czuj± siê doskonale, na co wskazuje utworzenie grupy rodzinnej – trzy, oko³o piêciotygodniowe maluchy wychowywane s± przez rodziców i starszego, zesz³orocznego brata.
- ¯yj± tu niemal jak na wolno¶ci – ingerencja pracowników zoo ogranicza siê do karmienia i sprz±tania wybiegu oraz obserwacji stanu zdrowia lisków, a otoczenie przypomina ich naturalne ¶rodowisko daj±c przede wszystkim poczucie bezpieczeñstwa. Swoje ¿ycie na wybiegu na tyle uda³o im siê ukryæ, ¿e pracownicy zoo przez dwa tygodnie byli przekonani, ¿e przychówek fenków to jeden osobnik, póki matka nie wyprowadzi³a z nory w zesz³ym tygodniu wszystkich trzech.– mówi Anna Mêkarska, koordynator ds. ochrony gatunkowej we wroc³awskim zoo, prowadz±ca Europejsk± Ksiêgê Rodowodow± Fenków.
Rodzice:
mama z Zoo w Rydze ur. 12.05.2008, przyjecha³a do nas 13.10.2009,
tato ur. w Zoo Olomauc 29.04.2010, u nas od 15.06.2013.